сутыкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сутыкну́ сутыкнё́м
2-я ас. сутыкне́ш сутыкняце́
3-я ас. сутыкне́ сутыкну́ць
Прошлы час
м. сутыкну́ў сутыкну́лі
ж. сутыкну́ла
н. сутыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. сутыкні́ сутыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сутыкну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)