мусульма́нства, -а,
Монатэістычная
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мусульма́нства, -а,
Монатэістычная
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сусве́тны, -ая, -ае.
1.
2. Які распаўсюджваецца на ўвесь свет, адносіцца да ўсяго свету.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сусве́тны
прыметнік, якасны
| сусве́тны | сусве́тнае | сусве́тныя | ||
| сусве́тнага | сусве́тнай сусве́тнае |
сусве́тнага | сусве́тных | |
| сусве́тнаму | сусве́тнай | сусве́тнаму | сусве́тным | |
| сусве́тны ( сусве́тнага ( |
сусве́тную | сусве́тнае | сусве́тныя ( сусве́тных ( |
|
| сусве́тным | сусве́тнай сусве́тнаю |
сусве́тным | сусве́тнымі | |
| сусве́тным | сусве́тнай | сусве́тным | сусве́тных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сусве́тны
прыметнік, адносны
| сусве́тны | сусве́тнае | сусве́тныя | ||
| сусве́тнага | сусве́тнай сусве́тнае |
сусве́тнага | сусве́тных | |
| сусве́тнаму | сусве́тнай | сусве́тнаму | сусве́тным | |
| сусве́тны ( сусве́тнага ( |
сусве́тную | сусве́тнае | сусве́тныя ( сусве́тных ( |
|
| сусве́тным | сусве́тнай сусве́тнаю |
сусве́тным | сусве́тнымі | |
| сусве́тным | сусве́тнай | сусве́тным | сусве́тных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
інтэрнэ́т, -у,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сусве́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сусвету (у 1 знач.).
2. Які мае адносіны да зямнога шэра; ахоплівае зямны шар, усе народы зямлі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспо́,
[Скарачэнне фр. слова exposition — выстаўка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цывіліза́цыя, -і,
1. Ступень грамадскага развіцця, яе матэрыяльнай і духоўнай культуры, характэрная для той ці іншай грамадска-палітычнай фармацыі.
2. Сучасная
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канфедэра́цыя, -і,
1. Саюз, аб’яднанне якіх
2. Пастаянны саюз дзяржаў, якія захоўваюць незалежнае (суверэннае) існаванне і аб’ядналіся з мэтай каардынацыі асобных пытанняў (знешнепалітычных і ваенных) у сваёй дзейнасці; адпаведная форма дзяржаўнага ўпарадкавання.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сусве́т, -у,
1. (С вялікае). Увесь свет, бясконцы ў часе і прасторы, разнастайны па формах, якія прымае матэрыя ў працэсе свайго развіцця.
2. Зямны шар, Зямля з усім, што існуе на ёй.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)