суро́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| суро́ва |
суро́вей
сураве́й |
найсураве́й
найсуро́вей |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
суро́ва нареч. суро́во; см. суро́вы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суро́ва-ве́лічны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суро́ва-ве́лічны |
суро́ва-ве́лічная |
суро́ва-ве́лічнае |
суро́ва-ве́лічныя |
| Р. |
суро́ва-ве́лічнага |
суро́ва-ве́лічнай
суро́ва-ве́лічнае |
суро́ва-ве́лічнага |
суро́ва-ве́лічных |
| Д. |
суро́ва-ве́лічнаму |
суро́ва-ве́лічнай |
суро́ва-ве́лічнаму |
суро́ва-ве́лічным |
| В. |
суро́ва-ве́лічны (неадуш.)
суро́ва-ве́лічнага (адуш.) |
суро́ва-ве́лічную |
суро́ва-ве́лічнае |
суро́ва-ве́лічныя (неадуш.)
суро́ва-ве́лічных (адуш.) |
| Т. |
суро́ва-ве́лічным |
суро́ва-ве́лічнай
суро́ва-ве́лічнаю |
суро́ва-ве́лічным |
суро́ва-ве́лічнымі |
| М. |
суро́ва-ве́лічным |
суро́ва-ве́лічнай |
суро́ва-ве́лічным |
суро́ва-ве́лічных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нахму́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.
Сурова наморшчыць (твар, лоб), насупіць (бровы).
|| незак. нахму́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лі́тасць, -і, ж.
Добрыя, велікадушныя адносіны; міласць, спагада.
◊
Без літасці —
1) жорстка, строга, сурова;
2) неміласэрна, не шкадуючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
клеймава́ць, кляйму́ю, кляйму́еш, кляйму́е; кляйму́й; клеймава́ны; незак., каго-што.
1. Ставіць кляймо на каго-, што-н.
К. жывёлу.
К. тканіну.
2. перан. Сурова асуджаць; ганьбіць.
К. падпальшчыкаў вайны.
К. гультаёў.
|| зак. заклеймава́ць, -кляйму́ю, -кляйму́еш, -кляйму́е; -кляйму́й; -клеймава́ны.
|| наз. клеймава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рукаві́цы, -ві́ц, адз. рукаві́ца, -ы, ж.
Род пальчатак з аддзяленнем толькі для вялікага пальца.
Кажуховыя р.
Брызентавыя р. (рабочыя).
◊
Трымаць у вожыкавых рукавіцах каго (разм.) — абыходзіцца з кім-н. строга, сурова.
|| памянш. рукаві́чкі, -чак, адз. рукаві́чка, -і, ДМ -чцы, ж.
|| прым. рукаві́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аднато́ннасць, ‑і, ж.
Уласцівасць аднатоннага. Але, высока ацэньваючы дар Коласа, патрабавальнасці Багдановіч не зніжаў. Ён сурова гаварыў аб аднатоннасці вершаў зборніка. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шку́рніцтва, ‑а, н.
Разм. Дзеянні, паводзіны, учынкі шкурніка (у 2 знач.). Дарогу даць таму, Што чэсна і здарова, А з гніллю, шкурніцтвам Расправіцца сурова!.. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)