сумяшча́цца гл. сумясціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сумяшча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сумяшча́ецца |
сумяшча́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сумяшча́ўся |
сумяшча́ліся |
| ж. |
сумяшча́лася |
| н. |
сумяшча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сумяшча́цца несов., возвр., страд. совмеща́ться; см. сумясці́цца, сумяшча́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сумяшча́цца, ‑аецца; незак.
1. Непарыўна спалучацца, злучацца. Пры дапамозе гэтага суфікса [-ін-а] ўтвараюцца неадушаўлёныя назоўнікі мужчынскага роду з павелічальна-ўзмацняльным адценнем, якое сумяшчаецца з адценнем адзінкавасці. Граматыка. // Выконвацца адначасова. У прафтэхшколе вучоба сумяшчаецца з працай на заводзе. // у кім-чым. Аб’ядноўвацца, існаваць адначасова ў адной асобе, з’яве, прадмеце. У гэтым чалавеку сумяшчаюцца тэарэтычныя веды і практычны вопыт.
2. Супадаць усімі пунктамі пры накладанні (пра фігуры, лініі). Сіметрычныя фігуры сумяшчаюцца.
3. Зал. да сумяшчаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
совмеща́ться возвр., страд. сумяшча́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сумясці́цца, ‑месціцца.
Зак. да сумяшчацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
створя́ться
1. уст. зачыня́цца, счыня́цца;
2. спец. сумяшча́цца;
3. страд. зачыня́цца, счыня́цца; сумяшча́цца; см. створя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сумяшчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сумяшчаць — сумясціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. сумяшчацца — сумясціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сумяшча́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць сумяшчальнага; здольнасць сумяшчацца. Сумяшчальнасць паняццяў. Псіхалагічная сумяшчальнасць.
•••
Сумяшчальнасць крыві — уласцівасць чалавечага арганізма прымаць і засвойваць пры пераліванні кроў пэўнай біялагічнай групы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)