сумяшча́цца гл. сумясціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сумяшча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сумяшча́ецца сумяшча́юцца
Прошлы час
м. сумяшча́ўся сумяшча́ліся
ж. сумяшча́лася
н. сумяшча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сумяшча́цца несов., возвр., страд. совмеща́ться; см. сумясці́цца, сумяшча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумяшча́цца, ‑аецца; незак.

1. Непарыўна спалучацца, злучацца. Пры дапамозе гэтага суфікса [-ін-а] ўтвараюцца неадушаўлёныя назоўнікі мужчынскага роду з павелічальна-ўзмацняльным адценнем, якое сумяшчаецца з адценнем адзінкавасці. Граматыка. // Выконвацца адначасова. У прафтэхшколе вучоба сумяшчаецца з працай на заводзе. // у кім-чым. Аб’ядноўвацца, існаваць адначасова ў адной асобе, з’яве, прадмеце. У гэтым чалавеку сумяшчаюцца тэарэтычныя веды і практычны вопыт.

2. Супадаць усімі пунктамі пры накладанні (пра фігуры, лініі). Сіметрычныя фігуры сумяшчаюцца.

3. Зал. да сумяшчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумяшча́цца гл. сумясціцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

совмеща́ться возвр., страд. сумяшча́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумясці́цца, ‑месціцца.

Зак. да сумяшчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dovetail​2 [ˈdʌvteɪl] v. fml увя́звацца, сумяшча́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

створя́ться

1. уст. зачыня́цца, счыня́цца;

2. спец. сумяшча́цца;

3. страд. зачыня́цца, счыня́цца; сумяшча́цца; см. створя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сумяшчаць — сумясціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. сумяшчацца — сумясціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)