сумы́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сумы́сны |
сумы́сная |
сумы́снае |
сумы́сныя |
| Р. |
сумы́снага |
сумы́снай
сумы́снае |
сумы́снага |
сумы́сных |
| Д. |
сумы́снаму |
сумы́снай |
сумы́снаму |
сумы́сным |
| В. |
сумы́сны (неадуш.)
сумы́снага (адуш.) |
сумы́сную |
сумы́снае |
сумы́сныя (неадуш.)
сумы́сных (адуш.) |
| Т. |
сумы́сным |
сумы́снай
сумы́снаю |
сумы́сным |
сумы́снымі |
| М. |
сумы́сным |
сумы́снай |
сумы́сным |
сумы́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сумы́сны умы́шленный, преднаме́ренный, наме́ренный, нарочи́тый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сумы́сны, ‑ая, ‑ае.
Які робіцца або адбываецца з раней абдуманымі намерамі. Гэтая .. сумысная няўважлівасць [Наталлі Пятроўны] сапраўды ўжо абразіла Лемяшэвіча. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)