су́мачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
су́мачка |
су́мачкі |
| Р. |
су́мачкі |
су́мачак |
| Д. |
су́мачцы |
су́мачкам |
| В. |
су́мачку |
су́мачкі |
| Т. |
су́мачкай су́мачкаю |
су́мачкамі |
| М. |
су́мачцы |
су́мачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
су́мачка ж., уменьш. су́мочка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш. да сумка (у 1 знач.). Косцік апрануў бацькаў неданосак-куртачку, шапку, узяў з пячуркі рукавіцы і пайшоў. За ім — Шпрка з сумачкай за плячыма. Брыль. // Невялікая сумка (звычайна для грошай і некаторых прыналежнасцей жаночага туалету). — Дзе гэта я паклала ключы? — данёсся прыглушаны голас дзяўчыны, і Змітрок пачуў, як шчоўкнуў замочак сумачкі. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.
1. Выраб са скуры, тканіны і пад., прызначаны для нашэння чаго-н.; торба.
Прадуктовая с.
С. для гародніны.
2. У некаторых жывёл: поласць, складка скуры на жываце мацеры, дзе даношваецца і развіваецца дзіцяня.
С. кенгуру.
3. У анатоміі: орган, які мае выгляд полага мяшэчка са злучальнай тканкі (спец.).
Сардэчная с.
|| памянш. су́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 1 знач.).
|| прым. су́мачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рыдыкю́ль, -я, мн. -і, -яў, м. (уст.).
Ручная жаночая сумачка.
|| прым. рыдыкю́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кашалёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.
Невялікая, звычайна скураная сумачка для грошай.
Новы к.
|| прым. кашалько́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
касметы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).
1. Невялікая сумачка для прадметаў касметыкі.
2. Спецыялістка па касметычным доглядзе твару, цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рыдыкю́ль, ‑я, м.
Уст. Жаночая невялікая сумачка. Адна з .. [машыністак] адчыніла рыдыкюль і дастала адтуль цукерак. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
візі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Спецыяльна аддрукаваная картка з прозвішчам і пасадай каго-н. (разм.).
2. Аднабортны кароткі сурдут з закругленымі поламі.
3. Мужчынская ручная сумачка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кішо́нка ’бакавая кішэня’ (Мас.), ’маленькая сумачка для захавання грошай’ (Касп.). Гл. кішэнь©.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)