сукве́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сукве́цце сукве́цці
Р. сукве́цця сукве́ццяў
Д. сукве́ццю сукве́ццям
В. сукве́цце сукве́цці
Т. сукве́ццем сукве́ццямі
М. сукве́цці сукве́ццях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сукве́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

Верхняя частка сцябла з кветкамі, сабранымі ў выглядзе парасоніка, мяцёлкі і пад.

Простае с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сукве́цце ср., бот. соцве́тие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сукве́цце, ‑я, н.

Спалучэнне кветак, сабраных у выглядзе парасоніка, мяцёлкі і пад. [Міхась] .. вырываў з суквецця канюшыны пялёсткі і высмоктваў іх. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соцве́тие бот. сукве́цце, -цця ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

султа́н

‘упрыгожанне; суквецце’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. султа́н султа́ны
Р. султа́на султа́наў
Д. султа́ну султа́нам
В. султа́н султа́ны
Т. султа́нам султа́намі
М. султа́не султа́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́цік

‘суквецце ў некаторых раслін’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́цік ко́цікі
Р. ко́ціка ко́цікаў
Д. ко́ціку ко́цікам
В. ко́цік ко́цікі
Т. ко́цікам ко́цікамі
М. ко́ціку ко́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мяцёлчаты, -ая, -ае (спец.).

Які мае суквецце ў выглядзе мяцёлкі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвятны́, -а́я, -о́е.

У выразе: цвятная капуста — асобы від капусты, суквецце якой ідзе ў ежу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

като́к⁴, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Суквецце дробных кветак у выглядзе маленькіх пушыстых шарыкаў (на вярбе, лазе і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)