султа́н

‘упрыгожанне; суквецце’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. султа́н султа́ны
Р. султа́на султа́наў
Д. султа́ну султа́нам
В. султа́н султа́ны
Т. султа́нам султа́намі
М. султа́не султа́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)