судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судо́вы судо́вая судо́вае судо́выя
Р. судо́вага судо́вай
судо́вае		 судо́вага судо́вых
Д. судо́ваму судо́вай судо́ваму судо́вым
В. судо́вы (неадуш.)
судо́вага (адуш.)		 судо́вую судо́вае судо́выя (неадуш.)
судо́вых (адуш.)
Т. судо́вым судо́вай
судо́ваю		 судо́вым судо́вымі
М. судо́вым судо́вай судо́вым судо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́дыка-судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́дыка-судо́вы ме́дыка-судо́вая ме́дыка-судо́вае ме́дыка-судо́выя
Р. ме́дыка-судо́вага ме́дыка-судо́вай
ме́дыка-судо́вае		 ме́дыка-судо́вага ме́дыка-судо́вых
Д. ме́дыка-судо́ваму ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́ваму ме́дыка-судо́вым
В. ме́дыка-судо́вы (неадуш.)
ме́дыка-судо́вага (адуш.)		 ме́дыка-судо́вую ме́дыка-судо́вае ме́дыка-судо́выя (неадуш.)
ме́дыка-судо́вых (адуш.)
Т. ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вай
ме́дыка-судо́ваю		 ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вымі
М. ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вае́нна-судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-судо́вы вае́нна-судо́вая вае́нна-судо́вае вае́нна-судо́выя
Р. вае́нна-судо́вага вае́нна-судо́вай
вае́нна-судо́вае		 вае́нна-судо́вага вае́нна-судо́вых
Д. вае́нна-судо́ваму вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́ваму вае́нна-судо́вым
В. вае́нна-судо́вы (неадуш.)
вае́нна-судо́вага (адуш.)		 вае́нна-судо́вую вае́нна-судо́вае вае́нна-судо́выя (неадуш.)
вае́нна-судо́вых (адуш.)
Т. вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вай
вае́нна-судо́ваю		 вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вымі
М. вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рашэ́нне, -я, н.

1. гл. рашыць.

2. Пастанова.

Р. з’езда.

Судовае р. (прысуд).

3. Заключэнне, вывад з чаго-н.

Прыйсці да канчатковага рашэння.

4. Адказ да задачы, красворда і пад.

Знайсці р.

5. Ажыццяўленне творчай задумы; сама такая задума.

Рэжысёрскае р. п’есы.

Смелае канструктарскае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкана́ўчы, -ая, -ае.

1. Які ажыццяўляе выкананне рашэнняў, пастаноў заканадаўчых органаў, практычна кіруе чым-н.

Выканаўчая ўлада.

В. камітэт.

В. ліст (дакумент, па якім ажыццяўляецца судовае рашэнне).

2. Які мае адносіны да выканаўцы — да таго, хто выступае з выкананнем якога-н. мастацкага твора.

Індывідуальная выканаўчая манера.

|| наз. выкана́ўчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магістрату́ра, ‑ы, ж.

1. У некаторых заходнееўрапейскіх краінах і ў дарэвалюцыйнай Расіі — судовае ведамства. // зб. Асобы, якія займаюць судовыя пасады.

2. зб. Гіст. Вышэйшыя дзяржаўным пасады ў Старажытным Рыме. // Асобы, якія займалі гэтыя пасады.

[Н.-лац. magistratura ад лац. magistratus — саноўнік, начальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сле́дствие​II юр. сле́дства, -ва ср.;

предвари́тельное сле́дствие папярэ́дняе сле́дства;

суде́бное сле́дствие судо́вае сле́дства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадстаўні́цтва, ‑а, н.

1. Выкананне абавязкаў прадстаўніка. Судовае прадстаўніцтва.

2. Наяўнасць прадстаўнікоў ад якой‑н. арганізацыі ў органах кіравання, на з’ездах і пад.

3. Установа, якая выконвае чые‑н. даручэнні, абараняе чые‑н. інтарэсы. Дыпламатычнае прадстаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Прырабіць паяннем.

П. ручку да чайніка.

2. што і каму. Вынесці судовае рашэнне ў адносінах да каго-н. (разм., неадабр.).

Яму прыпаялі пяць гадоў турмы.

|| незак. прыпа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыпа́йванне, -я, н. (да 1 знач.) і прыпа́йка, -і, ДМ -ЙЦЫ, ж. (да 1 знач.).

|| прым. прыпа́йны, -ая, -ае і прыпа́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перавет (гіст.), ст.-бел. смаленска-полацкае перевѣть ’данос, здрада’, паўн.-зах. стараж.-рус. перевѣть ’тайныя перагаворы; здрада’, перевѣтникъ ’здраднік’ (Філін, Происх., 578). Да пера- (гл.) ‑вет (параўн. стараж.-рус. вѣтъ ’рада; дагавор’), роднаснага з літ. vaitenù ’мяркую, абмяркоўваю’, ст.-прус. waitiāmai ’мы гаворым’, авест. vaēϑa ’судовае заключэнне’ (Фасмер, 1, 305).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)