судзе́йская

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. судзе́йская судзе́йскія
Р. судзе́йскай судзе́йскіх
Д. судзе́йскай судзе́йскім
В. судзе́йскую судзе́йскія (неадуш.)
Т. судзе́йскай
судзе́йскаю		 судзе́йскімі
М. судзе́йскай судзе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

судзе́йская сущ. (о помещении) суде́йская

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суде́йская сущ., уст. судзе́йская, -кай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судзе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судзе́йскі судзе́йская судзе́йскае судзе́йскія
Р. судзе́йскага судзе́йскай
судзе́йскае		 судзе́йскага судзе́йскіх
Д. судзе́йскаму судзе́йскай судзе́йскаму судзе́йскім
В. судзе́йскі (неадуш.)
судзе́йскага (адуш.)		 судзе́йскую судзе́йскае судзе́йскія (неадуш.)
судзе́йскіх (адуш.)
Т. судзе́йскім судзе́йскай
судзе́йскаю		 судзе́йскім судзе́йскімі
М. судзе́йскім судзе́йскай судзе́йскім судзе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

судзе́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да суддзі (у 1 знач.). Судзейскі прыгавор. □ Патраціўшы дзесяць тысяч долараў на пабыццё судзейскай пасады,.. [Грынфілд] хацеў як мага хутчэй вярнуць назад патрачаныя грошы. Лынькоў.

2. Уст. Які служыць у судзе, судовым ведамстве. Судзейскі чыноўнік. // Які належыць, уласцівы служачым судовага ведамства. Судзейская форма.

3. Які мае адносіны да суддзі (у 2 знач.), належыць яму. Судзейскі свісток.

4. у знач. наз. судзе́йская, ‑ай, ж. Пакой для суддзяў (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́гія, ‑і, ж.

1. Група асоб, якая ўтварае адміністрацыйны, дарадчы або распарадчы орган. Калегія Міністэрства народнай асветы. Судзейская калегія. Рэдакцыйная калегія.

2. Аб’яднанне асоб адной прафесіі. Калегія адвакатаў. Калегія прапагандыстаў. Калегія прафесараў.

3. Цэнтральная ўрадавая ўстанова ў Расіі ў 18 ст. Калегія замежных спраў. Ваенная калегія.

4. Уст. Назва некаторых навучальных устаноў. У 1570 годзе езуіты ў Вільні адкрываюць калегію, якая праз дзевяць год ператвараецца ў акадэмію з падрыхтоўчай школай. Шакун.

[Лац. collegium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)