стэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэ́н стэ́ны
Р. стэ́на стэ́наў
Д. стэ́ну стэ́нам
В. стэ́н стэ́ны
Т. стэ́нам стэ́намі
М. стэ́не стэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стэн м., физ. стен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стен физ. стэн, род. стэ́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)