студэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. студэ́нт студэ́нты
Р. студэ́нта студэ́нтаў
Д. студэ́нту студэ́нтам
В. студэ́нта студэ́нтаў
Т. студэ́нтам студэ́нтамі
М. студэ́нце студэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кури́ровать несов. куры́раваць;

кури́ровать студе́нтов куры́раваць студэ́нтаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каго-што. (кніжн.) Ажыццяўляць нагляд і дапамогу.

К. працу.

К. студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куры́раваць несов. кури́ровать;

к. студэ́нтаў — кури́ровать студе́нтов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадсява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што. Адсеяць нанава ўсё, многае.

П. азімыя.

2. перан., каго. Павыключаць многіх.

П. непаспяваючых студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́ў, -се́ву, м.

1. гл. адсеяцца, адсеяць.

2. Тое, што адсеялася (у 1 знач.), тыя, хто адсеяўся (у 2 знач.).

Вялікі а. студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дысцыплінава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць дысцыплінаванага. Дысцыплінаванасць студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́льма-ма́тэр, ‑ы, ж.

Старадаўняя назва універсітэта ў лексіконе студэнтаў.

[Лац. alma mater — маці-карміцелька.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капу́снік, -у і -а, м.

1. -у, зб. Капуснае лісце.

2. -а, мн. -і, -аў, перан. Вечарынка ў акцёраў, студэнтаў і іншых з аматарскімі нумарамі жартаўліва-парадыйнага характару.

Студэнцкі к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пані́зіцца, -ніжуся, -нізішся, -нізіцца; зак.

Зрабіцца больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

Паспяховасць студэнтаў панізілася.

Цэны панізіліся.

Узровень вады панізіўся.

|| незак. паніжа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)