студэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
студэ́нт |
студэ́нты |
| Р. |
студэ́нта |
студэ́нтаў |
| Д. |
студэ́нту |
студэ́нтам |
| В. |
студэ́нта |
студэ́нтаў |
| Т. |
студэ́нтам |
студэ́нтамі |
| М. |
студэ́нце |
студэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кури́ровать несов. куры́раваць;
кури́ровать студе́нтов куры́раваць студэ́нтаў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каго-што. (кніжн.) Ажыццяўляць нагляд і дапамогу.
К. працу.
К. студэнтаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
куры́раваць несов. кури́ровать;
к. студэ́нтаў — кури́ровать студе́нтов
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадсява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.
1. што. Адсеяць нанава ўсё, многае.
П. азімыя.
2. перан., каго. Павыключаць многіх.
П. непаспяваючых студэнтаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адсе́ў, -се́ву, м.
1. гл. адсеяцца, адсеяць.
2. Тое, што адсеялася (у 1 знач.), тыя, хто адсеяўся (у 2 знач.).
Вялікі а. студэнтаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дысцыплінава́насць, ‑і, ж.
Уласцівасць дысцыплінаванага. Дысцыплінаванасць студэнтаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́льма-ма́тэр, ‑ы, ж.
Старадаўняя назва універсітэта ў лексіконе студэнтаў.
[Лац. alma mater — маці-карміцелька.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капу́снік, -у і -а, м.
1. -у, зб. Капуснае лісце.
2. -а, мн. -і, -аў, перан. Вечарынка ў акцёраў, студэнтаў і іншых з аматарскімі нумарамі жартаўліва-парадыйнага характару.
Студэнцкі к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пані́зіцца, -ніжуся, -нізішся, -нізіцца; зак.
Зрабіцца больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).
Паспяховасць студэнтаў панізілася.
Цэны панізіліся.
Узровень вады панізіўся.
|| незак. паніжа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. паніжэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)