Стрэ́ліца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Стрэ́ліца |
| Р. |
Стрэ́ліцы |
| Д. |
Стрэ́ліцы |
| В. |
Стрэ́ліцу |
| Т. |
Стрэ́ліцай
Стрэ́ліцаю |
| М. |
Стрэ́ліцы |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Стрэ́ліца ‘стрэлкаліст, Sagittaria L.’ (Байк. і Некр., Кіс.), стрэлі́ца ‘вага ў студні з жураўлём’ (добр., ДАБМ, камент., 809). Да страла 1 (гл.) з-за знешняга падабенства; да словаўтварэння параўн. славен. strelica ‘страла’. Этымон адлюстраваны і ў навуковай назве расліны, суадноснай з лацінскай, параўн. sagitta ‘страла’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)