стрэ́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стрэ́л |
стрэ́лы |
| Р. |
стрэ́лу |
стрэ́лаў |
| Д. |
стрэ́лу |
стрэ́лам |
| В. |
стрэ́л |
стрэ́лы |
| Т. |
стрэ́лам |
стрэ́ламі |
| М. |
стрэ́ле |
стрэ́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
страла́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
страла́ |
стрэ́лы стралы́ |
| Р. |
стралы́ |
стрэ́л |
| Д. |
страле́ |
стрэ́лам |
| В. |
стралу́ |
стрэ́лы стралы́ |
| Т. |
страло́й страло́ю |
стрэ́ламі |
| М. |
страле́ |
стрэ́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хло́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. каго (што) чым па чым. Стукаць па чым-н., звычайна з шумам.
Х. далоняй па плячы каго-н.
2. чым. Утвараць моцныя гукі, стукаючы чым-н.
Х. дзвярамі.
3. Утвараць кароткія адрывістыя гукі (пра стрэлы, выбухі і пад.).
Дзесьці хлопалі стрэлы.
|| аднакр. хло́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. хло́панне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паўтыка́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.
Уткнуцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.
Стрэлы паўтыкаліся ў мішэнь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стрэл, -у, мн. -ы, -аў, м.
Узрыў зарада ў канале ствала агнястрэльнай зброі, у выніку якога вылятае куля або снарад на пэўную адлегласць, а таксама гук гэтага ўзрыву.
У лесе чуліся стрэлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стрэлападо́бны, ‑ая, ‑ае.
Які мае форму, выгляд стрэлы. Стрэлападобны ліст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зігзагападо́бны, ‑ая, ‑ае.
Падобны па форме да зігзага. Намалёваныя зігзагападобныя стрэлы паказвалі калгасныя электрастанцыі. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўтыка́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Уткнуцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Стрэлы паўтыкаліся ў зямлю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мрок, ‑у, м.
Абл. Змрок, цемра. Села, схавалася сонца — і мрок ахінае дрэвы, кусты. Сачанка. І загрымелі раптам стрэлы, Прарваўшы мрок і цішыню. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лук, ‑а, м.
Ручная зброя ў выглядзе гібкай дугі, сцягнутай цецівой, для пуску стрэл. Адразу бацька падае загад: — Не плачце марна! Лук мне дайце, стрэлы! Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)