Стрып ‘верх даху, месца, дзе сходзяцца скаты, вільчык, жолаб’ (Шушк.). Фанетычны варыянт да строп2 (гл.). Сюды ж стрыплёўкі ‘чарацінкі ў страсе, напоўненыя сумессю мёду і пылку (наношваюць нейкія адзіночныя пчолы для сваіх лічынак’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стрып-танцо́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стрып-танцо́рка стрып-танцо́ркі
Р. стрып-танцо́ркі стрып-танцо́рак
Д. стрып-танцо́рцы стрып-танцо́ркам
В. стрып-танцо́рку стрып-танцо́рак
Т. стрып-танцо́ркай
стрып-танцо́ркаю
стрып-танцо́ркамі
М. стрып-танцо́рцы стрып-танцо́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрыпа́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стрыпа́р стрыпа́ры
Р. стрыпа́ра стрыпа́раў
Д. стрыпа́ру стрыпа́рам
В. стрыпа́р стрыпа́ры
Т. стрыпа́рам стрыпа́рамі
М. стрыпа́ры стрыпа́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрып-клу́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стрып-клу́б стрып-клу́бы
Р. стрып-клу́ба стрып-клу́баў
Д. стрып-клу́бу стрып-клу́бам
В. стрып-клу́б стрып-клу́бы
Т. стрып-клу́бам стрып-клу́бамі
М. стрып-клу́бе стрып-клу́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрып-бале́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. стрып-бале́т
Р. стрып-бале́та
Д. стрып-бале́ту
В. стрып-бале́т
Т. стрып-бале́там
М. стрып-бале́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)