стры́маны, -ая, -ае.

1. Які ўмее валодаць сабой, умее стрымацца, не рэзкі, спакойны.

С. характар.

С. чалавек.

Стрыманыя рухі.

2. Пазбаўлены сардэчнасці, гасціннасці.

Стрыманая сустрэча.

С. прыём.

3. Які не праяўляецца, не выяўляецца ў поўнай меры ці сіле.

С. голас.

|| наз. стры́манасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стры́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стры́маны стры́маная стры́манае стры́маныя
Р. стры́манага стры́манай
стры́манае		 стры́манага стры́маных
Д. стры́манаму стры́манай стры́манаму стры́маным
В. стры́маны (неадуш.)
стры́манага (адуш.)		 стры́маную стры́манае стры́маныя (неадуш.)
стры́маных (адуш.)
Т. стры́маным стры́манай
стры́манаю		 стры́маным стры́манымі
М. стры́маным стры́манай стры́маным стры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стры́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стры́маны стры́маная стры́манае стры́маныя
Р. стры́манага стры́манай
стры́манае		 стры́манага стры́маных
Д. стры́манаму стры́манай стры́манаму стры́маным
В. стры́маны (неадуш.)
стры́манага (адуш.)		 стры́маную стры́манае стры́маныя (неадуш.)
стры́маных (адуш.)
Т. стры́маным стры́манай
стры́манаю		 стры́маным стры́манымі
М. стры́маным стры́манай стры́маным стры́маных

Кароткая форма: стры́мана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стры́маны

1. прич. сде́ржанный, уде́ржанный; остано́вленный;

2. прич. сде́ржанный, уде́ржанный;

3. прич. уме́ренный;

4. прил. сде́ржанный;

с. чалаве́к — сде́ржанный челове́к;

с. адка́з — сде́ржанный отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стры́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад стрымаць.

2. у знач. прым. Які ўмее валодаць сабой, не выяўляць свае пачуцці. Спакойная і стрыманая ў звычайныя часы,.. [Кацярына] нават не намагалася захаваць свайго хвалявання. Мікуліч. // Уласцівы такому чалавеку. — Добры вечар у хату, — са стрыманай ветлівасцю павітаўся Рыбак. Быкаў. // Спакойны, скупы (у рухах, мове). Рухі ў .. [Цімкі] былі ўпэўненыя, эканомныя, стрыманыя. Карпаў. Гэта быў стрыманы і дакладны, прытым нешматслоўны субяседнік. В. Вольскі.

3. у знач. прым. Які не праяўляецца, не выяўляецца ў поўнай меры, у поўнай сіле. Па ціхіх, стрыманых галасах, што адразу пажвавелі, Ніна Лугановіч адчувала, як палягчэла на душы ў людзей. Мележ. [Віктар] сядзеў, як на іголках, прыслухоўваючыся да стрыманай гамонкі. Асіпенка. Дзесь ціха праплыве лодка, плясне вясло, пачуецца стрыманы смех. Васілевіч. // Спакойны, тактычны, не рэзкі (пра рухі, мову). Калі мы праходзім тут са сваім акрываўленым цяжарам, з адных насілак нас аклікае ціхі, дзіўна стрыманы голас: — Калегі, запалка ёсць? Брыль.

4. у знач. прым. Пазбаўлены сардэчнасці, гасціннасці. Стрыманая сустрэча. Стрыманы прыём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́пла-стры́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сці́пла-стры́маны сці́пла-стры́маная сці́пла-стры́манае сці́пла-стры́маныя
Р. сці́пла-стры́манага сці́пла-стры́манай
сці́пла-стры́манае		 сці́пла-стры́манага сці́пла-стры́маных
Д. сці́пла-стры́манаму сці́пла-стры́манай сці́пла-стры́манаму сці́пла-стры́маным
В. сці́пла-стры́маны (неадуш.)
сці́пла-стры́манага (адуш.)		 сці́пла-стры́маную сці́пла-стры́манае сці́пла-стры́маныя (неадуш.)
сці́пла-стры́маных (адуш.)
Т. сці́пла-стры́маным сці́пла-стры́манай
сці́пла-стры́манаю		 сці́пла-стры́маным сці́пла-стры́манымі
М. сці́пла-стры́маным сці́пла-стры́манай сці́пла-стры́маным сці́пла-стры́маных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сде́ржанный стры́маны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рагато́к, -тку́, м. (разм.).

Кароткі, стрыманы рогат, смех.

Пачуўся вясёлы, бесклапотны р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уде́ржанный

1. утрыма́ны; стрыма́ны;

2. вы́лічаны, мног. павыліча́ны, павылі́чваны, утрыма́ны; см. удержа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад здавіць.

2. у знач. прым. Прыглушаны, стрыманы (пра голас, гукі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)