стро́йный

1. (складный) згра́бны; стро́йны;

стро́йная фигу́ра згра́бная (стро́йная) фігу́ра;

2. (согласованный — о звуках) зла́джаны, стро́йны;

стро́йный хор зла́джаны (стро́йны) хор;

3. (правильно расположенный) стро́йны;

стро́йные ряды́ стро́йныя рады́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́йны

1. (красиво, пропорционально сложённый, расположенный) стро́йный;

2. (логично построенный, упорядоченный) стро́йный; сла́женный;

~ная тэо́рыя — стро́йная тео́рия;

с. ако́рдстро́йный акко́рд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сула́дны согласо́ванный, согла́сный, стро́йный, гармони́ческий, гармони́чный; сла́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згра́бны стро́йный, изя́щный; (в движениях) грацио́зный;

~ная фігу́ра — стро́йная (изя́щная) фигу́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фігу́рысты разг.

1. (имеющий хорошую фигуру) стро́йный, ста́тный;

2. (замысловатый, сложный по форме) фигу́ристый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стро́йны ‘прыгожы і прапарцыянальна складзены, статны’, ‘роўна і правільна размешчаны’, ‘правільна і лагічна пабудаваны, паслядоўны’ (ТСБМ), ‘стройны; спраўны, прыгожы’ (Сл. ПЗБ, Бяльк.), ‘прыгожы, спрытны’ (Бяльк.), ‘даведзены да ладу’ (ТС), ‘кшталтны’ (Варл.), стро́йна ‘смачна, добра’ (Жд. 3). Укр. стрі́йний ‘прыгожа апрануты, убраны’, рус. стро́йный ‘стройны’, польск. strojny ‘прыгожы (аб адзенні)’. Да строй у розных значэннях.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

согла́сныйI

1. (выражающий согласие) зго́дны;

2. (совпадающий с чем-л.) адпаве́дны (чаму);

2. (стройный) зла́джаны; (гармоничный) гармані́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́йность

1. згра́бнасць, -ці ж.; стро́йнасць, -ці ж.;

2. зла́джанасць, -ці ж., стро́йнасць, -ці ж.;

3. стро́йнасць, -ці ж.; см. стро́йный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́дный разг.

1. (дельный, хороший) до́бры;

па́рень ла́дный хло́пец до́бры;

2. (ловкий, складный) спры́тны;

3. (хорошо сделанный) спра́ўны;

4. (согласованный, стройный) зла́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́дны разг.

1. (большой по размеру, весу, количеству) прили́чный, изря́дный; поря́дочный;

л. кусо́к — прили́чный (изря́дный) кусо́к;

2. (о фигуре) стро́йный, ста́тный, хорошо́ сложённый; ла́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)