назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| сто́йкасці | |
| сто́йкасці | |
| сто́йкасцю | |
| сто́йкасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| сто́йкасці | |
| сто́йкасці | |
| сто́йкасцю | |
| сто́йкасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць стойкага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́йкі, -ая, -ае.
1. Які не слабее; трывалы, устойлівы.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
Праяўляць
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́трымка¹, -і,
1. Уменне валодаць сабой;
2. Час, на працягу якога адкрыты аб’ектыў фатаграфічнага апарата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выно́слівасць, ‑і,
Уласцівасць вынослівага;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нязло́мны, -ая, -ае.
1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сто́йкость
1.
2. (выносливость) трыва́ласць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Праяўляць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)