вы́трымка¹, -і, ДМ -мцы, ж.

1. Уменне валодаць сабой; стойкасць, цярплівасць.

Праявіць вытрымку.

2. Час, на працягу якога адкрыты аб’ектыў фатаграфічнага апарата.

Зняць з вялікай вытрымкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)