стле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стле́ю стле́ем
2-я ас. стле́еш стле́еце
3-я ас. стле́е стле́юць
Прошлы час
м. стле́ў стле́лі
ж. стле́ла
н. стле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час стле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стлець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і сатлець. Цыгарка стлела ў .. пальцах [Максіма]. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)