стле́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стле́ю |
стле́ем |
| 2-я ас. |
стле́еш |
стле́еце |
| 3-я ас. |
стле́е |
стле́юць |
| Прошлы час |
| м. |
стле́ў |
стле́лі |
| ж. |
стле́ла |
| н. |
стле́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
стле́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стлець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Тое, што і сатлець. Цыгарка стлела ў .. пальцах [Максіма]. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)