статысты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да
2. Які мае адносіны да
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
статысты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да
2. Які мае адносіны да
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
статы́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| статы́стыка | |
| статы́стыцы | |
| статы́стыку | |
| статы́стыкай статы́стыкаю |
|
| статы́стыцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
статы́стык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| статы́стык | ||
| статы́стыка | статы́стыкаў | |
| статы́стыку | статы́стыкам | |
| статы́стыка | статы́стыкаў | |
| статы́стыкам | статы́стыкамі | |
| статы́стыку | статы́стыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
статы́стыка, ‑і,
1. Навука, якая вывучае колькасныя змяненні ў развіцці чалавечага грамадства, народнай гаспадаркі і займаецца апрацоўкай лічбавых паказчыкаў з навуковай і практычнай мэтай.
2. Улік у якой‑н. галіне народнай гаспадаркі, грамадскім жыцці, а таксама дадзеныя такога ўліку.
3. Навуковы метад колькасных даследаванняў, які выкарыстоўваецца ў некаторых галінах ведаў.
•••
[Лац. status — стан.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)