старчмака́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
старчмака́ - -

Іншыя варыянты: старчма́, старчко́м, старчако́м, сто́рчам.

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старчмака́, прысл.

Абл. Старчаком, старчма. Бывае ўсходзіцца рака І загрыміць, як гром, — Пастануць сосны старчмака, Гудуць, што ў буралом. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́рчам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сто́рчам - -

Іншыя варыянты: старчма́, старчко́м, старчако́м, старчмака́.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старчко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
старчко́м - -

Іншыя варыянты: старчма́, старчако́м, сто́рчам, старчмака́.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старчма́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
старчма́ - -

Іншыя варыянты: старчко́м, старчако́м, сто́рчам, старчмака́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старчако́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
старчако́м - -

Іншыя варыянты: старчма́, старчко́м, сто́рчам, старчмака́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Старчма́, старчмя́ ‘старчака’ (ТСБМ, Мал.), сто́рчма ‘тс’ (Сл. ПЗБ), сто́рчма, сты́рчма, стэ́рчма ‘тс’ (ТС), старчмака́ (ТСБМ), стырчмака́ (Сцяшк. Сл.), старчмако́м ‘тс’ (Сл. ПЗБ). Да старчаць (гл. сторч) з суф. ‑м(а); памылкова Шуба (Прыслоўе, 57), які с‑ лічыць прыставачным у прыслоўі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

потырч, потарч; стырчма, старчмака (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)