Старажо́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Старажо́ўцы
Р. Старажо́ўцаў
Д. Старажо́ўцам
В. Старажо́ўцы
Т. Старажо́ўцамі
М. Старажо́ўцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старажо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старажо́ўка старажо́ўкі
Р. старажо́ўкі старажо́вак
Д. старажо́ўцы старажо́ўкам
В. старажо́ўку старажо́ўкі
Т. старажо́ўкай
старажо́ўкаю		 старажо́ўкамі
М. старажо́ўцы старажо́ўках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прабадзя́цца, ‑дзяюся, ‑дзяешся, ‑дзяецца; зак.

Разм. Прабыць, правесці дзе‑н. час, звычайна марна. Першы дзень прабадзяліся [здраднікі] па Старажоўцы безвынікова. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)