стараве́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стараве́чны стараве́чная стараве́чнае стараве́чныя
Р. стараве́чнага стараве́чнай
стараве́чнае		 стараве́чнага стараве́чных
Д. стараве́чнаму стараве́чнай стараве́чнаму стараве́чным
В. стараве́чны (неадуш.)
стараве́чнага (адуш.)		 стараве́чную стараве́чнае стараве́чныя (неадуш.)
стараве́чных (адуш.)
Т. стараве́чным стараве́чнай
стараве́чнаю		 стараве́чным стараве́чнымі
М. стараве́чным стараве́чнай стараве́чным стараве́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стараве́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стараве́чны стараве́чная стараве́чнае стараве́чныя
Р. стараве́чнага стараве́чнай
стараве́чнае		 стараве́чнага стараве́чных
Д. стараве́чнаму стараве́чнай стараве́чнаму стараве́чным
В. стараве́чны (неадуш.)
стараве́чнага (адуш.)		 стараве́чную стараве́чнае стараве́чныя (неадуш.)
стараве́чных (адуш.)
Т. стараве́чным стараве́чнай
стараве́чнаю		 стараве́чным стараве́чнымі
М. стараве́чным стараве́чнай стараве́чным стараве́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)