станчы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
станчы́цца |
станча́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
станчы́ўся |
станчы́ліся |
| ж. |
станчы́лася |
| н. |
станчы́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
станчы́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
станчы́цца сов., разг. истончи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
станчы́цца, ‑чыцца, зак.
Стаць тонкім, станчэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
станча́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да станчыцца.
2. Зал. да станчаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)