стабуні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стабуні́цца стабуня́цца
Прошлы час
м. стабуні́ўся стабуні́ліся
ж. стабуні́лася
н. стабуні́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час стабуні́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

табуні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; незак.

Збірацца, збівацца ў табун.

Коні табуняцца.

|| зак. стабуні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)