стабуні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
стабуні́цца |
стабуня́цца |
| Прошлы час |
| м. |
стабуні́ўся |
стабуні́ліся |
| ж. |
стабуні́лася |
| н. |
стабуні́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
стабуні́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
табуні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; незак.
Збірацца, збівацца ў табун.
Коні табуняцца.
|| зак. стабуні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)