ссіні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ссіню́ |
ссі́нім |
| 2-я ас. |
ссі́ніш |
ссі́ніце |
| 3-я ас. |
ссі́ніць |
ссі́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ссіні́ў |
ссіні́лі |
| ж. |
ссіні́ла |
| н. |
ссіні́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ссіні́ |
ссіні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ссіні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ссіні́ць сов., разг., в разн. знач. иссини́ть;
с. усю́ сі́ньку — иссини́ть всю си́ньку;
с. уве́сь стол — иссини́ть весь стол
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ссіні́ць, ссіню, ссініш, ссініць; зак., каго-што.
Разм.
1. Страціць, патраціць сінячы. Ссініць сіньку.
2. Запэцкаць сінім. Ссініць рукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)