ссу́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ссу́нуты |
ссу́нутая |
ссу́нутае |
ссу́нутыя |
| Р. |
ссу́нутага |
ссу́нутай
ссу́нутае |
ссу́нутага |
ссу́нутых |
| Д. |
ссу́нутаму |
ссу́нутай |
ссу́нутаму |
ссу́нутым |
| В. |
ссу́нуты (неадуш.)
ссу́нутага (адуш.) |
ссу́нутую |
ссу́нутае |
ссу́нутыя (неадуш.)
ссу́нутых (адуш.) |
| Т. |
ссу́нутым |
ссу́нутай
ссу́нутаю |
ссу́нутым |
ссу́нутымі |
| М. |
ссу́нутым |
ссу́нутай |
ссу́нутым |
ссу́нутых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ссу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ссу́нуты |
ссу́нутая |
ссу́нутае |
ссу́нутыя |
| Р. |
ссу́нутага |
ссу́нутай
ссу́нутае |
ссу́нутага |
ссу́нутых |
| Д. |
ссу́нутаму |
ссу́нутай |
ссу́нутаму |
ссу́нутым |
| В. |
ссу́нуты (неадуш.)
ссу́нутага (адуш.) |
ссу́нутую |
ссу́нутае |
ссу́нутыя (неадуш.)
ссу́нутых (адуш.) |
| Т. |
ссу́нутым |
ссу́нутай
ссу́нутаю |
ссу́нутым |
ссу́нутымі |
| М. |
ссу́нутым |
ссу́нутай |
ссу́нутым |
ссу́нутых |
Кароткая форма: ссу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ссу́нуты
1. сдви́нутый; смещённый;
2. сва́ленный, сбро́шенный;
3. сгребённый;
4. сдви́нутый;
1-4 см. ссу́нуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ссу́нуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад ссунуць.
2. у знач. прым. Набліжаны адзін да другога. На [дзвюх] ссунутых лаўках, там, дзе звычайна стаіць стол, ляжала Таня. Шамякін. // Насуплены, нахмураны (пра бровы). Ссунутыя бровы, маршчакі на лбе і нейкі шкляны бляск вачэй столькі выказвалі болю душы, што Ахтан баяўся паварушыцца. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сдви́нутый
1. ссу́нуты;
2. ссу́нуты, скрану́ты, зру́шаны;
3. зру́шаны; см. сдви́нуть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смещённый
1. зру́шаны, ссу́нуты, скрану́ты; пераме́шчаны;
2. зня́ты, мног. пазніма́ны;
3. зру́шаны; см. смести́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́плены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад насупіць.
2. у знач. прым. Ссунуты, нахмураны (пераважна аб бровах). Грыша стаяў збялелы, заклапочаны, з насупленымі брывамі. Пестрак.
3. у знач. прым. Змрочны, суровы. [Апенька] хадзіў маўклівы і насуплены, не ўступаючы ў гаворку нават са сваімі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ску́ченный
1. (о сене) згрэ́бены (скі́даны, зго́рнуты, ссу́нуты) у ку́чу (у ку́чы);
2. (помещающийся в тесноте) ску́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бліне́ц, ‑нца, м.
Тое, што і блін. Дзень быў святы. Яшчэ ад рання Блінцы пякліся на сняданне. Колас. Пахла ў хаце гарачымі блінцамі і скваркамі. Чорны. На рог стала, засланы чыстым абрусам, лёг першы блінец. Брыль. // Разм. Тое, што сваёй формай падобна на блін (пра шапку, берэт). І нельга не падзівіцца, як толькі трымаецца гэты блінец, ссунуты на адно вуха. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
начо́с, ‑у, м.
1. Спец. Доўгі ворс на тканінах і трыкатажных вырабах.
2. Разм. Валасы ў прычосцы, начасаныя на лоб, вушы, скроні. Ад ранейшага гарнітура астаўся адзін капялюш; як заўжды ссунуты на патыліцу, ён адкрываў шышкаваты лоб пад кароткім начосам чорнага густога чуба. Карамазаў. // Прычоска ў выглядзе пышна ўзбітых валасоў. Даўгалыгі юнак цягне ў ваду сваю сяброўку ў зграбным сінім купальніку, дзяўчына прытворна ўпіраецца, пры гэтым не забывае ўсё ж схаваць пад гумавай шапачкай дарагі пышны начос. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)