спіне́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спіне́т |
спіне́ты |
| Р. |
спіне́та |
спіне́таў |
| Д. |
спіне́ту |
спіне́там |
| В. |
спіне́т |
спіне́ты |
| Т. |
спіне́там |
спіне́тамі |
| М. |
спіне́це |
спіне́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спине́т муз. спіне́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)