спі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спі́н
Р. спі́на
Д. спі́ну
В. спі́н
Т. спі́нам
М. спі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спін м., физ. спин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спін-арбіта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спін-арбіта́льны спін-арбіта́льная спін-арбіта́льнае спін-арбіта́льныя
Р. спін-арбіта́льнага спін-арбіта́льнай
спін-арбіта́льнае		 спін-арбіта́льнага спін-арбіта́льных
Д. спін-арбіта́льнаму спін-арбіта́льнай спін-арбіта́льнаму спін-арбіта́льным
В. спін-арбіта́льны (неадуш.)
спін-арбіта́льнага (адуш.)		 спін-арбіта́льную спін-арбіта́льнае спін-арбіта́льныя (неадуш.)
спін-арбіта́льных (адуш.)
Т. спін-арбіта́льным спін-арбіта́льнай
спін-арбіта́льнаю		 спін-арбіта́льным спін-арбіта́льнымі
М. спін-арбіта́льным спін-арбіта́льнай спін-арбіта́льным спін-арбіта́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

топ-спі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. топ-спі́н топ-спі́ны
Р. топ-спі́ну топ-спі́наў
Д. топ-спі́ну топ-спі́нам
В. топ-спі́н топ-спі́ны
Т. топ-спі́нам топ-спі́намі
М. топ-спі́не топ-спі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

контр-топ-спі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. контр-топ-спі́н контр-топ-спі́ны
Р. контр-топ-спі́ну контр-топ-спі́наў
Д. контр-топ-спі́ну контр-топ-спі́нам
В. контр-топ-спі́н контр-топ-спі́ны
Т. контр-топ-спі́нам контр-топ-спі́намі
М. контр-топ-спі́не контр-топ-спі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спин физ. спін, род. спі́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спі́на спі́ны
Р. спі́ны спі́н
Д. спі́не спі́нам
В. спі́ну спі́ны
Т. спі́най
спі́наю		 спі́намі
М. спі́не спі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спі́на, -ы, мн. -ы, спін, ж.

Частка тулава ад шыі да крыжа.

Выпрастаць спіну.

◊

Гнуць спіну —

1) многа і цяжка працаваць на каго-н.;

2) перад кім пакланяцца, угоднічаць.

За спінай вялікі вопыт работы — у мінулым.

На ўласнай спіне зведаць што-н. — на сваім вопыце.

Не разгінаючы спіны — без адпачынку, старанна рабіць што-н.

Павярнуцца спінай да каго-, чаго-н. — выказаць абыякавасць, знявагу, перастаць звяртаць увагу на каго-, што-н.

Рабіць што-н. за спінай у каго-н. — без ведама каго-н.

|| памянш. спі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. спінны́, -а́я, -о́е.

Спінныя пазванкі.

С. мозг (у пазваночніку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)