спява́к, спевака́, мн. спевакі́, спевако́ў, м.

Той, хто ўмее спяваць; для каго спевы з’яўляюцца прафесіяй.

Оперны с.

|| ж. спява́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спява́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спява́к спевакі́
Р. спевака́ спевако́ў
Д. спеваку́ спевака́м
В. спевака́ спевако́ў
Т. спевако́м спевака́мі
М. спеваку́ спевака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спява́к (род. спевака́) м. певе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спява́к, спевака, м.

1. Той, хто ўмее пець, хто добра спявае. З вялікім натхненнем спевака заліваўся Лазар, падаючы свайму голасу самую тонкую лірычнасць. Колас. / Пра пеўчых птушак. Якраз на тое салавейка тут заспяваў [на] поўны голас. Ад Івянца і да Вілейкі не знойдзеш спевака такога. Дубоўка.

2. Той, для каго спевы з’яўляюцца прафесіяй. Оперны спявак. Камерны спявак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыска́нт

‘спявак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыска́нт дыска́нты
Р. дыска́нта дыска́нтаў
Д. дыска́нту дыска́нтам
В. дыска́нта дыска́нтаў
Т. дыска́нтам дыска́нтамі
М. дыска́нце дыска́нтах

Іншыя варыянты: ды́скант.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

барыто́н

‘спявак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. барыто́н барыто́ны
Р. барыто́на барыто́наў
Д. барыто́ну барыто́нам
В. барыто́на барыто́наў
Т. барыто́нам барыто́намі
М. барыто́не барыто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́с

‘спявак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́с басы́
Р. ба́са басо́ў
Д. ба́су баса́м
В. ба́са басо́ў
Т. ба́сам баса́мі
М. ба́се баса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кабза́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Украінскі народны спявак, які акампануе сабе на кобзе.

|| прым. кабза́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)