спуха́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спуха́е спуха́юць
Прошлы час
м. спуха́ў спуха́лі
ж. спуха́ла
н. спуха́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спуха́ць несов., разг. опуха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)