спуха́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спуха́е спуха́юць
Прошлы час
м. спуха́ў спуха́лі
ж. спуха́ла
н. спуха́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спуха́ць несов., разг. опуха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спуха́ць, спу́хнуць (án)schwellen* vi (s);

у яго́ спу́хла шчака́ er hatéine geschwóllen Bácke

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)