спусто́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спусто́шваю спусто́шваем
2-я ас. спусто́шваеш спусто́шваеце
3-я ас. спусто́швае спусто́шваюць
Прошлы час
м. спусто́шваў спусто́швалі
ж. спусто́швала
н. спусто́швала
Загадны лад
2-я ас. спусто́швай спусто́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спусто́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спусто́шваць несов., см. спусташа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спусто́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спустошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спусто́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. што. Зруйнаваць, нанесці матэрыяльныя страты.

Вайна спустошыла гарады і вёскі.

2. перан., каго-што. Пазбавіць маральных сіл, зрабіць няздольным да актыўнага жыцця.

Амаральныя паводзіны спустошылі жыццё гэтага чалавека.

3. што. Пра глебу: зрабіць неўрадлівай.

Безгаспадарчыя адносіны спустошылі глебу.

|| незак. спусташа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і спусто́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спусташэ́нне, -я, н. і спусто́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спусто́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спустошваць — спустошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спусто́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спустошыцца.

2. Зал. да спустошваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́хивать несов.

1. (истощать пахотой) спусто́шваць, высі́льваць;

2. (извлекать, добывать из земли паханием) выво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разоря́ть несов.

1. (разрушать) разбура́ць; (опустошать) спусташа́ць, спусто́шваць;

2. (доводить до нищеты) даво́дзіць да гале́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опустоша́ть несов.

1. спусто́шваць, спусташа́ць, апусто́шваць, апусташа́ць;

2. (опорожнять) разг. апаражня́ць; апусто́шваць, апусташа́ць;

3. перен. (морально) апусто́шваць, апусташа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истоща́ть​I несов.

1. (изнурять) мардава́ць; знясі́льваць;

2. (о почве) спусташа́ць, спусто́шваць, абяспло́джваць, высі́льваць;

3. (исчерпывать) вычэ́рпваць; выдатко́ўваць; расхо́даваць;

истоща́ть запа́сы вычэ́рпваць (выдатко́ўваць, расхо́даваць) запа́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)