спро́шчаны, -ая, -ае.

1. Прасцейшы за папярэдні.

С. механізм.

2. Залішне просты, недастаткова глыбокі; прымітыўны.

С. фінал рамана.

Спрошчанае ўяўленне пра жыццё.

|| наз. спро́шчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спро́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спро́шчаны спро́шчаная спро́шчанае спро́шчаныя
Р. спро́шчанага спро́шчанай
спро́шчанае		 спро́шчанага спро́шчаных
Д. спро́шчанаму спро́шчанай спро́шчанаму спро́шчаным
В. спро́шчаны (неадуш.)
спро́шчанага (адуш.)		 спро́шчаную спро́шчанае спро́шчаныя (неадуш.)
спро́шчаных (адуш.)
Т. спро́шчаным спро́шчанай
спро́шчанаю		 спро́шчаным спро́шчанымі
М. спро́шчаным спро́шчанай спро́шчаным спро́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спро́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спро́шчаны спро́шчаная спро́шчанае спро́шчаныя
Р. спро́шчанага спро́шчанай
спро́шчанае		 спро́шчанага спро́шчаных
Д. спро́шчанаму спро́шчанай спро́шчанаму спро́шчаным
В. спро́шчаны (неадуш.)
спро́шчанага (адуш.)		 спро́шчаную спро́шчанае спро́шчаныя (неадуш.)
спро́шчаных (адуш.)
Т. спро́шчаным спро́шчанай
спро́шчанаю		 спро́шчаным спро́шчанымі
М. спро́шчаным спро́шчанай спро́шчаным спро́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спро́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спро́шчаны спро́шчаная спро́шчанае спро́шчаныя
Р. спро́шчанага спро́шчанай
спро́шчанае		 спро́шчанага спро́шчаных
Д. спро́шчанаму спро́шчанай спро́шчанаму спро́шчаным
В. спро́шчаны (неадуш.)
спро́шчанага (адуш.)		 спро́шчаную спро́шчанае спро́шчаныя (неадуш.)
спро́шчаных (адуш.)
Т. спро́шчаным спро́шчанай
спро́шчанаю		 спро́шчаным спро́шчанымі
М. спро́шчаным спро́шчанай спро́шчаным спро́шчаных

Кароткая форма: спро́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спро́шчаны в разн. знач. упрощённый; см. спрасці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спро́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спрасціць.

2. у знач. прым. Больш просты; прасцей, чым раней. Спрошчаная арфаграфія. Спрошчаны механізм.

3. у знач. прым. Недастаткова глыбокі, прымітыўны. Бясспрэчна адно: дзіцячы пісьменнік не мае права даваць чытачу спрошчанае ўяўленне аб жыцці, ён павінен умець проста і зразумела гаварыць аб складаным. Шкраба. Спрошчаны фінал у пэўнай меры перашкодзіў твору стаць цэласным, унутрана завершаным. Мушынскі.

4. у знач. прым. Разм. Вызвалены ад патрабаванняў маралі; празмерна вольны. Спрошчаныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрощённый прич., прил. спро́шчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрашчэ́нства, -а, н.

Спрошчаны, павярхоўны падыход да вырашэння складаных праблем.

|| прым. спрашчэ́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымітыві́зм, -у, м.

1. Спрошчаны падыход да складаных пытанняў (кніжн.).

2. Напрамак у мастацтве, які выкарыстоўвае формы першабытных, ранніх або прымітыўных стыляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вульга́рны, -ая, -ае.

1. Пошлы, непрыстойны, грубы.

В. выраз.

2. Спрошчаны да крайнасці, да скажэння сэнсу.

В. выклад вучэння.

|| наз. вульга́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)