спро́шчанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спро́шчанасць
Р. спро́шчанасці
Д. спро́шчанасці
В. спро́шчанасць
Т. спро́шчанасцю
М. спро́шчанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спро́шчанасць ж. упрощённость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спро́шчанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць спрошчанага (у 2, 3 і 4 знач.). Не так проста пазбаўляцца аднабаковасці, спрошчанасці, павярхоўнасці ў паказе падзей вайны. Дзюбайла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спро́шчаны, -ая, -ае.

1. Прасцейшы за папярэдні.

С. механізм.

2. Залішне просты, недастаткова глыбокі; прымітыўны.

С. фінал рамана.

Спрошчанае ўяўленне пра жыццё.

|| наз. спро́шчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схематы́зм, -у, м.

Спрошчанасць, трафарэтнасць у мысленні, у адлюстраванні чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрощённость спро́шчанасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схематы́зм, ‑у, м.

Спрошчанасць, трафарэтнасць у мысленні, у адлюстраванні чаго‑н. Адышоўшы ад схематызму і плакатнасці, беларуская літаратура выкрывала кулака ўжо не карыкатурна-гратэскна, а ў мнагагранным паказе яго ўнутранага аблічча, яго псіхалогіі. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)