спрасці́ць, спрашчу́, спро́сціш, спро́сціць; спро́шчаны; зак., што.

1. Зрабіць болын простым, менш складаным (звычайна пра структуру чаго-н.).

С. канструкцыю машыны.

С. працэс вытворчасці.

2. Зрабіць болын даступным для разумення, падаць што-н. прасцей, чым раней было.

С. правілы пунктуацыі.

3. Пазбавіць што-н. глыбіні, сур’ёзнасці, багацця форм і зместу і пад.

С. сюжэт.

|| незак. спрашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спрашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрашчу́ спро́сцім
2-я ас. спро́сціш спро́сціце
3-я ас. спро́сціць спро́сцяць
Прошлы час
м. спрасці́ў спрасці́лі
ж. спрасці́ла
н. спрасці́ла
Загадны лад
2-я ас. спрасці́ спрасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спрасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спрасці́ць сов., в разн. знач. упрости́ть;

с. канстру́кцыю машы́ны — упрости́ть констру́кцию маши́ны;

с. ду́мку пісьме́нніка — упрости́ть мысль писа́теля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрасці́ць, спрашчу, спросціш, спросціць; зак., што.

1. Зрабіць больш простым, менш складаным (звычайна склад, структуру). Спрасціць канструкцыю машыны. Спрасціць правапіс. Спрасціць тэхналагічны працэс вытворчасці.

2. Зрабіць больш лёгкім для ажыццяўлення, выкарыстання; аблегчыць. Спрасціць улік запасных частак. // Зрабіць больш даступным для разумення. Спрасціць умовы задачы.

3. Пазбавіць што‑н. глыбіні, багацця форм, зместу; сказіць. Сур’ёзныя ў жыцці людзей канфлікты, якія так шчыльна звязаны з гісторыяй народа,.. [пісьменнік] спрасціў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрашча́ць гл. спрасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрашчэ́нне гл. спрасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адаптава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Зрабіць, правесці адаптацыю; прыстасаваць (прыстасоўваць), спрасціць (спрашчаць).

А. пераклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрашча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спрасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрости́ть сов., прям., перен. спрасці́ць; см. упроща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спро́шчаны в разн. знач. упрощённый; см. спрасці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)