спляска́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спляска́ны спляска́ная спляска́нае спляска́ныя
Р. спляска́нага спляска́най
спляска́нае		 спляска́нага спляска́ных
Д. спляска́наму спляска́най спляска́наму спляска́ным
В. спляска́ны (неадуш.)
спляска́нага (адуш.)		 спляска́ную спляска́нае спляска́ныя (неадуш.)
спляска́ных (адуш.)
Т. спляска́ным спляска́най
спляска́наю		 спляска́ным спляска́нымі
М. спляска́ным спляска́най спляска́ным спляска́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спляска́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спляска́ны спляска́ная спляска́нае спляска́ныя
Р. спляска́нага спляска́най
спляска́нае		 спляска́нага спляска́ных
Д. спляска́наму спляска́най спляска́наму спляска́ным
В. спляска́ны (неадуш.)
спляска́нага (адуш.)		 спляска́ную спляска́нае спляска́ныя (неадуш.)
спляска́ных (адуш.)
Т. спляска́ным спляска́най
спляска́наю		 спляска́ным спляска́нымі
М. спляска́ным спляска́най спляска́ным спляска́ных

Кароткая форма: спляска́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спляска́ны сплю́щенный, сплю́снутый, расплю́щенный, расплю́снутый; см. спляска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спляска́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спляскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спле́скваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і пляскаць.

|| зак. спляска́ць, спляшчу́, спле́шчаш, спле́шча; спле́шчам, спле́шчаце, спле́шчуць; спляска́ў, -ка́ла; спляшчы́; спляска́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплю́снутый

1. прич. спляска́ны, распляска́ны;

2. прил. (плоский) пляска́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплю́щенный

1. прич. спляска́ны; распляска́ны;

2. прич., техн. сплю́шчаны;

3. прил. (плоский) пляска́ты;

сплю́щенный че́реп пляска́ты чэ́рап;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Плюсна́ 1 ’ступня нагі чалавека’ (ТСБМ, Мядзв.; шчуч., Сл. ПЗБ; Варл.), ’ступня’ (паст., Сл. ПЗБ; стол., ЛА, 3), ’пад’ём, верх нагі’ (ТС, Ян.; брагін., ЛА, 3), плісна́ ’тс’ (ТС), плюсьня́ ’ступня’ (б.-каш., ЛА, 3). Параўн. рус. плюсна́, маск. плюсно́ ’адлегласць паміж асновай пальцаў і пятой нагі’. Да этымалогіі гл. плесна; параўн. таксама укр. плю́сно, паводле Німчука (Давньорус., 321), у выніку збліжэння з дзеясловам плюснути ’сплюснуць’, гл. плю́шчыць ’рабіць пляскатым’. Абмежаваны характар варыянта прымушае бачыць у ім арэальнае ўтварэнне. Грынавяцкене (Сл. ПЗБ, 4, 20) супастаўляе лексему з літ. pliū́snis ’сплясканы’, што дае падставы вывесці яе з прасл. *plʼusk‑ъna, якое можна суаднесці з літ. pliùkšti ’спадаць, ападаць’. Няпэўна.

Плюсна́ 2 ’страва з жытняй мукі буйнога памолу, азлобленая малаком’ (шчуч., З нар. сл.). Магчыма, мясцовае ўтварэнне ад дзеяслова, адпаведнага літ. pliuškénti ’пляскаць’, тады ўнутраная форма можа быць ідэнтычнай назве стравы баўтуха (ад боўтаць, гл.). Параўн. наступнае слова.

Плюсна́ 3, плю́сна ’расплюшчаныя зярняты ў муцэ’ (Варл.). Утворана ад літ. pliū́snis ’сплясканы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)