спе́шчанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спе́шчанасць |
| Р. |
спе́шчанасці |
| Д. |
спе́шчанасці |
| В. |
спе́шчанасць |
| Т. |
спе́шчанасцю |
| М. |
спе́шчанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спе́шчанасць ж. изне́женность, избало́ванность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спе́шчанасць, ‑і, ж.
Уласцівасць спешчанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́нства, -а, н.
1. зб. Паны.
2. Панаванне, улада паноў.
3. Спешчанасць, імкненне жыць у раскошы, пагардлівыя адносіны да працы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изне́женность спе́шчанасць, -ці ж., распе́шчанасць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
избало́ванность спе́шчанасць, -ці ж., распе́шчанасць, -ці ж.; зба́лаванасць, -ці ж., разба́лаванасць, -ці ж.; разду́ранасць, -ці ж.; см. избалова́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́нства, ‑а, н.
1. зб. Паны. Шыш-Шышнеўскі быў нядрэнны настаўнік, але цягнуўся за мясцовым панствам, з вучнямі і іх бацькамі трымаўся здалёк і афіцыйна. С. Александровіч.
2. Панаванне, улада паноў. — Уціск вечнага панства палажыў на.. [чалавека] свой адбітак. Чорны.
3. Спешчанасць, імкненне жыць у раскошы, пагардлівыя адносіны да працы, уласцівыя панам. [Лоўгач:] — Ці правільна гэта? Адзін пакой на чацвярых. А ў нас пяць пакояў на чацвярых. І якія? Амаль удвая большыя. Панства нейкае ў нас з табой... Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)