спецыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спецыя́льны |
спецыя́льная |
спецыя́льнае |
спецыя́льныя |
| Р. |
спецыя́льнага |
спецыя́льнай
спецыя́льнае |
спецыя́льнага |
спецыя́льных |
| Д. |
спецыя́льнаму |
спецыя́льнай |
спецыя́льнаму |
спецыя́льным |
| В. |
спецыя́льны (неадуш.)
спецыя́льнага (адуш.) |
спецыя́льную |
спецыя́льнае |
спецыя́льныя (неадуш.)
спецыя́льных (адуш.) |
| Т. |
спецыя́льным |
спецыя́льнай
спецыя́льнаю |
спецыя́льным |
спецыя́льнымі |
| М. |
спецыя́льным |
спецыя́льнай |
спецыя́льным |
спецыя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вае́нна-спецыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вае́нна-спецыя́льны |
вае́нна-спецыя́льная |
вае́нна-спецыя́льнае |
вае́нна-спецыя́льныя |
| Р. |
вае́нна-спецыя́льнага |
вае́нна-спецыя́льнай
вае́нна-спецыя́льнае |
вае́нна-спецыя́льнага |
вае́нна-спецыя́льных |
| Д. |
вае́нна-спецыя́льнаму |
вае́нна-спецыя́льнай |
вае́нна-спецыя́льнаму |
вае́нна-спецыя́льным |
| В. |
вае́нна-спецыя́льны (неадуш.)
вае́нна-спецыя́льнага (адуш.) |
вае́нна-спецыя́льную |
вае́нна-спецыя́льнае |
вае́нна-спецыя́льныя (неадуш.)
вае́нна-спецыя́льных (адуш.) |
| Т. |
вае́нна-спецыя́льным |
вае́нна-спецыя́льнай
вае́нна-спецыя́льнаю |
вае́нна-спецыя́льным |
вае́нна-спецыя́льнымі |
| М. |
вае́нна-спецыя́льным |
вае́нна-спецыя́льнай |
вае́нна-спецыя́льным |
вае́нна-спецыя́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
та́ктыка-спецыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
та́ктыка-спецыя́льны |
та́ктыка-спецыя́льная |
та́ктыка-спецыя́льнае |
та́ктыка-спецыя́льныя |
| Р. |
та́ктыка-спецыя́льнага |
та́ктыка-спецыя́льнай
та́ктыка-спецыя́льнае |
та́ктыка-спецыя́льнага |
та́ктыка-спецыя́льных |
| Д. |
та́ктыка-спецыя́льнаму |
та́ктыка-спецыя́льнай |
та́ктыка-спецыя́льнаму |
та́ктыка-спецыя́льным |
| В. |
та́ктыка-спецыя́льны (неадуш.)
та́ктыка-спецыя́льнага (адуш.) |
та́ктыка-спецыя́льную |
та́ктыка-спецыя́льнае |
та́ктыка-спецыя́льныя (неадуш.)
та́ктыка-спецыя́льных (адуш.) |
| Т. |
та́ктыка-спецыя́льным |
та́ктыка-спецыя́льнай
та́ктыка-спецыя́льнаю |
та́ктыка-спецыя́льным |
та́ктыка-спецыя́льнымі |
| М. |
та́ктыка-спецыя́льным |
та́ктыка-спецыя́льнай |
та́ктыка-спецыя́льным |
та́ктыка-спецыя́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уніфо́рма, -ы, ж.
1. Форменнае адзенне.
2. зб. У цырку: адзеты ў спецыяльныя аднолькавыя касцюмы падсобны персанал, які абслугоўвае арэну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
контрразве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
Спецыяльныя органы дзяржавы для процідзеяння разведцы праціўніка, для барацьбы са шпіянажам, дыверсіямі і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асо́бы, -ая, -ае.
1. Які мае спецыяльныя функцыі, спецыяльнае прызначэнне.
А. аддзел.
Асобае даручэнне.
2. Адметны, не падобны да іншых, асаблівы.
Асобая думка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазітыві́зм, -у, м.
Кірунак у філасофіі, які сцвярджае адзінай крыніцай сапраўдных ведаў спецыяльныя навукі ці іх сукупнасць і адмаўляе філасофію як асобную галіну ведаў.
|| прым. пазітыві́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грым, -у, м.
1. Афармленне твару артыста для пэўнай ролі з дапамогай фарбаў наклеек, накладак.
Іграць без грыму.
2. Спецыяльныя фарбы, накладкі і інш., якія ўжыв. для такога афармлення.
Зняць г.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
двуко́ссе, -я, мн. -і, -яў, н.
Спецыяльныя значкі (« » ці “ ”) для выдзялення ў тэксце простай мовы, цытат, загалоўкаў, а таксама слоў, ужытых ва ўмоўным або іранічным сэнсе.
Узяць цытату ў д.
Закрыць д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазыўны́, -а́я, -о́е.
1. Які служыць для прыцягвання ўвагі.
П. сігнал.
2. у знач. наз. пазыўны́я, -ы́х. Спецыяльныя сігналы для апазнавання радыёстанцыі, судна, вайсковай часці і пад.
Пазыўныя радыёстанцыі.
Прыняць чые-н. пазыўныя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)