спатыка́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спатыка́чны спатыка́чная спатыка́чнае спатыка́чныя
Р. спатыка́чнага спатыка́чнай
спатыка́чнае		 спатыка́чнага спатыка́чных
Д. спатыка́чнаму спатыка́чнай спатыка́чнаму спатыка́чным
В. спатыка́чны спатыка́чную спатыка́чнае спатыка́чныя
Т. спатыка́чным спатыка́чнай
спатыка́чнаю		 спатыка́чным спатыка́чнымі
М. спатыка́чным спатыка́чнай спатыка́чным спатыка́чных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спатыка́ч, -а́, м.

Гарэлка або спірт, настоеныя на мускатным арэху і прыправах.

Чарачка спатыкача.

|| прым. спатыка́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)