спатыка́ч, -а́, м.

Гарэлка або спірт, настоеныя на мускатным арэху і прыправах.

Чарачка спатыкача.

|| прым. спатыка́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)