спаси́тель збаві́цель, -ля м.; выратава́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збаві́цель м. избави́тель, спаси́тель; искупи́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выратава́льнік (БРС). Ад выратаваць (гл. ратаваць). Відавочна, структурная калька рус. спаси́тель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

избави́тель збаві́цель, -ля м.; (спаситель) ратаўні́к, -ка́ м.; (освободитель) вызвалі́цель, -ля м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

искупи́тель уст. збаві́цель, -ля м.; (спаситель, избавитель — ещё) вызвалі́цель, -ля м., выратава́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выратава́льнік м.

1. спаси́тель; избави́тель;

2. (тот, кто занимается спасанием кого-л.) спаса́тель;

горнарабо́чы-в. — горнорабо́чий-спаса́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)