спартсме́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спартсме́нка спартсме́нкі
Р. спартсме́нкі спартсме́нак
Д. спартсме́нцы спартсме́нкам
В. спартсме́нку спартсме́нак
Т. спартсме́нкай
спартсме́нкаю		 спартсме́нкамі
М. спартсме́нцы спартсме́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спартсме́нка ж. спортсме́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спартсме́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да спартсмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца спортам (прафесійна або сістэматычна).

|| ж. спартсме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. спартсме́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінхрані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Спартсменка, якая займаецца сінхронным плаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спортсме́нка спартсме́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)