спартсме́нка ж. спортсме́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спартсменка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да спартсмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартсмен назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца спортам.

|| жаночы род: спартсменка.

|| прыметнік: спартсменскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сінхраністка назоўнік | жаночы род

Спартсменка, якая займаецца сінхронным плаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

спортсме́нка спартсме́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

sportswoman [ˈspɔ:tsˌwʊmən] n. (pl. -women) спартсме́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

athlete [ˈæθli:t] n.

1. атле́т, спартсме́н; спартсме́нка

2. BrE лёгкаатле́т; лёгкаатле́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)