спартсме́нка ж. спортсме́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спартсме́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да спартсмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартсме́нка ж Spórtlerin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спартсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца спортам (прафесійна або сістэматычна).

|| ж. спартсме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. спартсме́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сінхрані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Спартсменка, якая займаецца сінхронным плаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спортсме́нка спартсме́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

sportswoman [ˈspɔ:tsˌwʊmən] n. (pl. -women) спартсме́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

athlete [ˈæθli:t] n.

1. атле́т, спартсме́н; спартсме́нка

2. BrE лёгкаатле́т; лёгкаатле́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)