Спа́рта

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Спа́рта
Р. Спа́рты
Д. Спа́рце
В. Спа́рту
Т. Спа́ртай
Спа́ртаю
М. Спа́рце

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Спа́рта ист. Спа́рта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спа́рта ‘драсён, Polygonum L.’ (Мат. Гом.). Відаць, да спор 1, але словаўтварэнне няяснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)