спа́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спа́лены спа́леная спа́ленае спа́леныя
Р. спа́ленага спа́ленай
спа́ленае
спа́ленага спа́леных
Д. спа́ленаму спа́ленай спа́ленаму спа́леным
В. спа́лены (неадуш.)
спа́ленага (адуш.)
спа́леную спа́ленае спа́леныя (неадуш.)
спа́леных (адуш.)
Т. спа́леным спа́ленай
спа́ленаю
спа́леным спа́ленымі
М. спа́леным спа́ленай спа́леным спа́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спа́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спа́лены спа́леная спа́ленае спа́леныя
Р. спа́ленага спа́ленай
спа́ленае
спа́ленага спа́леных
Д. спа́ленаму спа́ленай спа́ленаму спа́леным
В. спа́лены (неадуш.)
спа́ленага (адуш.)
спа́леную спа́ленае спа́леныя (неадуш.)
спа́леных (адуш.)
Т. спа́леным спа́ленай
спа́ленаю
спа́леным спа́ленымі
М. спа́леным спа́ленай спа́леным спа́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спа́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спа́лены спа́леная спа́ленае спа́леныя
Р. спа́ленага спа́ленай
спа́ленае
спа́ленага спа́леных
Д. спа́ленаму спа́ленай спа́ленаму спа́леным
В. спа́лены (неадуш.)
спа́ленага (адуш.)
спа́леную спа́ленае спа́леныя (неадуш.)
спа́леных (адуш.)
Т. спа́леным спа́ленай
спа́ленаю
спа́леным спа́ленымі
М. спа́леным спа́ленай спа́леным спа́леных

Кароткая форма: спа́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спа́лены

1. в разн. знач. сожжённый;

2. сожжённый, исто́пленный;

3. обожжённый, сожжённый;

1-3 см. спалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згарэ́лы, -ая, -ае.

Які згарэў, спалены.

Згарэлая салома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарэ́лы, -ая, -ае.

Абпалены, папсаваны агнём, але не да канца спалены.

Г. блін.

Запахла гарэлым (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спалённый

1. спа́лены;

2. спа́лены, спе́чаны; см. спали́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сожжённый спа́лены, мног. папа́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які згарэў; спалены. Толькі калі выйшаў цяпер [Міканор] на двор, заўважыў, што з-за хлява паўзе ўгару дымок, чорны дымок ад згарэлай саломы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)